Atatürk koleksiyonum, Anneannem ve Atilla

Yılın en hüzünlü günüdür benim için bu gün… Kendimi en eksik hissettiğim gündür… Ve öyle bir eksiklik ki bu, çaresi yok…Çünkü bu boşluğu doldurabilecek başka biri yok…Olmayacak…Olmasın…

Atamın aramızdan ayrılışının kahreden hatırası hala yüreğimde alev alev… “Hala” diyorum, çünkü doğduğum andan itibaren, anne-babamın, en az güzel dinimizin sevgisi kadar  kanıma işlediği, beynime ilmek ilmek dokuduğu, kalbimin merkezine çaktığı bir aşktır Atamın ve onun emaneti her şeyin sevgisi…

***

Bayram sabahlarında erkenden uyandırırdı annem bizi.. Dini bayramlarımızdaki gibi süslenir püslenir bayramımıza giderdik elimizde bayraklar gözlerimizde ışıl ışıl Atatürk’le! Oturacak yer bulamazdık stadyumda… Saatlerce ayakta izlerdik o kıpır kıpır sevinç dolu bayramları da yoruldum demezdik asla!

Hiç kimse anmasa, rahmetli anneannem mutlaka anardı adını Atamın dualarında.. “Atatürk’ü neden seviyorsun anneanne?” derdim, bana saatlerce O’nun ne büyük bir adam olduğunu anlatırdı…Cumhuriyetle yaşıtım derdi anneannem…23’lüydü yani.. Atatürk’ü sevmeyeni sevmezdi…

Hümanist bilirler beni, ama konu Atam olunca müsamaha yoktur kalbimde.. Bu yüzden ben de sevmem Atatürk’ü sevmeyeni..Atatürk’ü sevmiyorum diyen Türk mü olur, Türk’lüğün bekasını O’na borçluyken!  Hz. Muhammed (S.A.V.)i sevmiyorum diyen Müslüman’ı nasıl kabul etmezse kalbim, bunu da etmiyor işte…

***

Bazı kendini bilmezler bizim O’na olan bu tutkumuzu O’nu (haşa) kutsallaştırmak, peygamberleştirmek, ilahlaştırmak olarak addeder.. Halbuki Türklüklerini ve İslam dinini böyle insani koşullarda yaşayabilmelerini O’na borçlu olduklarını unutan bu kıymet bilmezler bari şunu bilmelidirler ki: O’nu böyle çıkarsız böyle yürekten seven herkesin gerçeği öncelikle kocaman bir minnettir! O’na duyduğumuz diğer bütün ulvi hisler bundan sonra gelir…

***

Gelecek bütün nesillerden sorumlu bir öğretmen olarak, Atam’ı sevmek, sevdiğimi sadece hissetmek değil göstermek, gençlere O’nu anlatmak ve O’nu yaşatmak benim asli sorumluluğumdur..

Yılmadan, yıkılmadan son nefese, son damla kana kadar O’nun manevi varlığını ve kurduğu Cumhuriyeti korumak ve güçlendirmek için büyük Türk Milletine bir kez daha SÖZ veriyorum. Bir tek öğretmenden ne olur ki? demiyorum asla, ve  aklında bu soru olan herkese büyük Türk Hakanı Atilla‘nın şu çok bilinen sözleriyle cevap vermek istiyorum:

“Bir çivi bir nalı, bir nal bir atı, bir at bir komutanı, bir komutan bir orduyu, bir ordu da koca bir ülkeyi kurtarır.” 

Ben küçücük bir çivi olmaktan gurur duyuyor ve bu savaştaki rolümü azımsamıyorum.

***

Yazıma, Atatürk Koleksiyonumla son vermek istiyorum.. Kendi çapımda bir koleksiyon bu… Milyarlar değerinde değiller belki ama içinde Atam’ın sevgisi olunca, benim nazarımda paha biçilemezler!

Not: Fotoğrafları büyütmek için üzerine tıklayınız.

***

***

***

***

***

Rozetler, kolyeler, bilezikler, broşlar, yüzükler, kitaplar, fotoğraflar,kravatlar, kalpaklar….

Başta Anıtkabir olmak üzere pek çok yerde O’na dair aksesuarlar bulabilir, sadece 10 Kasımlarda değil, her içimizden geldiğinde kullanarak O’nu anabilir, başkalarının da O’nu anmasına aracı olabiliriz…

Çok sevdiğim Tema Gönüllüsü bir dostumun epostalarında kullandığı bir imzası vardır. Ufak bir değişiklik yaparak onunla veda ediyorum.

Yeşiline, Toprağına, Ezanına, Bayrağına, Diline ve Atana sahip çık! 

***

Eyvallah…